Gaan voor gelijkheid. Dat is het thema van Internationale Vrouwendag, een dag om de vooruitgang te vieren die geboekt is in het bevorderen van gendergelijkheid en om mensen bewust te maken van de uitdagingen waarmee vrouwen nog steeds worden geconfronteerd bij het bereiken van volledige gelijkheid.

Jarenlang ben ik geïndoctrineerd met zinnen als: "Alle mensen zijn gelijk geschapen" of "Behandel anderen zoals je zelf wilt worden behandeld." Wat neerkomt op iedereen hetzelfde behandelen. 

We zijn echter niet allemaal hetzelfde en hoewel dat iets is om blij mee te zijn, is het ook iets om even bij stil te staan en na te denken over het belang van gelijkheid. Gelijkheid is de erkenning dat we niet allemaal dezelfde uitgangspositie of behoeften hebben om succesvol te kunnen zijn op het werk, thuis en in de samenleving. 

Neem mij bijvoorbeeld, ik ben een moslima, Arabisch-Amerikaanse vrouw, moeder van twee actieve jongens, die gedeeltelijk opgroeide in de Verenigde Staten en het Midden-Oosten. Op basis van mijn achtergrond kunnen dingen die voor mij motiveren en belangrijk zijn, anders zijn dan die van anderen. In wezen verwijst gelijkheid naar iedereen dat geven wat ze nodig hebben om succesvol te zijn, rekening houdend met hun individuele verschillen, interesses en omstandigheden, en bovenal het respecteren van die verschillen.

Voor wie aan mensen leiding geeft, vereist het bevorderen van een gelijkwaardige werkomgeving empathie en een sterk begrip van culturele competentie. Om dit te bereiken moet ik mijn teamleden leren kennen en hen betrekken om de belangen van elk teamlid te begrijpen. Zo vind ik een gemeenschappelijke basis en leer ik over de dingen die ieder van ons uniek maken. 

Door deze gesprekken weten mijn teamleden dat dit een veilige plek is om hun gedachten, zorgen en ideeën kenbaar te maken, wat uiteindelijk leidt tot een toename van de productiviteit en innovatie.

Door open gesprekken met mijn leidinggevenden over mijn eigen behoeften om succesvol te zijn in de verschillende rollen die ik heb bekleed, heb ik mijn carrièrepad kunnen diversifiëren en kon ik binnen het bedrijf groeien in de afgelopen negen jaar.

In het begin van mijn carrière, voordat ik kinderen kreeg, waren mijn grenzen wat betreft wanneer en hoe lang ik werkte veel rekbaarder. Tegenwoordig zijn er duidelijke grenzen om ervoor te zorgen dat ik niet alleen floreer op het werk, maar ook als moeder, echtgenote, vriendin en lid van mijn gemeenschap. 

Om dit gezonde evenwicht te bevorderen, vertel ik mijn leidinggevende en mijn team over mijn persoonlijke gezinsbehoeften, of het nu gaat om school of activiteiten. Ze weten dat dit belangrijk voor me is en het maakt me menselijk. Hierdoor kan ik ook grenzen stellen en realistische verwachtingen scheppen, wat cruciaal is voor het bereiken van geluk en succes, ongeacht of ik gefocust ben op ouderschap, vrijwilligerswerk, reizen, fitness en gezondheid, onderwijs of maatschappelijke betrokkenheid. Door deze grenzen te stellen, kan ik mijn persoonlijke leven in balans houden, terwijl ik toch mijn werkdoelen bereik. We moeten onszelf verantwoordelijk stellen voor onze balans tussen werk en privéleven.

De manier waarop Ecolab empathisch leiderschap omarmt en zich inzet voor het verankeren van diversiteit, gelijkheid en inclusie in alle aspecten van ons werk, heeft de manier veranderd waarop we eendrachtig werken als team. Ik ben dankbaar voor mijn ervaring bij dit bedrijf en wil graag blijven leren en groeien. 

Als u op zoek bent naar een nieuwe baan, kunt u hier meer te weten komen over werken bij Ecolab.

Beluister onze leiders en leden van onze personeelsdienst, E3, die bespreken hoe zij gaan voor gelijkheid op het werk: